Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Το κουκούτσι



Αυτή την εποχή στον πάγκος του μανάβη βρίσκει κανείς πολύ νόστιμα και μυρωδάτα ροδάκινα. Ούτε το κατακαλόκαιρο δεν υπήρχαν τόσο όμορφοι καρποί. Ροδάκινα με μαλακή και ιδιαίτερα γλυκιά σάρκα η οποία προσφέρεται ως ιδανική τροφή σε όσους έχουν προβλήματα με την οδοντοστοιχία τους. Στο κέντρο φυσικά αυτών των τόσο ελκυστικών καρπών ένα σκληρό κουκούτσι, το οποίο τις περισσότερες φορές δεν επιχειρεί κανείς να το σπάσει… Πολλώ δεν οι έχοντες προβληματικά δόντια, γιατί είναι ορατός και άμεσος ο κίνδυνος να μετρήσουν σοβαρές απώλειες!!!

Κάπως έτσι είναι και η κατάσταση στη χώρα. Ένας ξεδοντιασμένος, ανίκανος και σπάταλος κρατικός μηχανισμός προσπαθεί να σιτιστεί τρώγοντας τις μαλακές και ευκολοχώνευτες σάρκες, που είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι μικροεπαγγελματίες, ενώ δεν διανοείται ούτε καν να πλησιάσει στο κουκούτσι, τον σκληρό πυρήνα της διαφθοράς όπου εκεί βρίσκεται και η ουσία της υπόθεσης!!! Οι σάρκες του καρπού είναι αναλώσιμες, είναι στην ουσία το πρώτο λίπασμα για το επόμενο φυτό. Το γενετικό υλικό είναι καλά προστατευμένο μέσα στο κουκούτσι και από εκεί θα ξεπεταχθεί το «νέο» σύστημα χειραγώγησης!

Αυτός είναι και ο λόγος που το παραπαίων πολιτικό σύστημα δεν τολμάει να τα βάλει με τους έχοντες συγκεντρώσει πλούτο από παράνομες δραστηριότητες, θα ήταν σαν να αυτοκτονούσε. Από αυτό τον πυρήνα θα αντληθεί το υλικό για την μετά την κρίση «νέα» κατάσταση.

Αν πιστεύει κανείς ότι τα μέτρα που λαμβάνονται στόχο έχουν να ανακόψουν την χρεωκοπία κάνουν λάθος, απλά, προσπαθούν να καθυστερήσουν την κατάρρευση μέχρις ότου είναι έτοιμο το διάδοχο πολιτικό σύστημα, απόλυτα ελεγχόμενο και προστατευμένο. Γι’ αυτό όσο πιο γρήγορα επέλθει η κατάρρευση και το άνοιγμα του μεγάλου θέματος που λέγεται «πολιτειακό πρόβλημα» τόσο πιο καθαρές – άρα και απρόβλεπτες - θα είναι οι εξελίξεις.

Πριν από τρείς ημέρες, στις 27 Σεπτεμβρίου, ήταν η επέτειος δολοφονίας του μοναδικού ικανού πολιτικού που είχε όραμα να σώσει την Ελλάδα, του  Ιωάννη Καποδίστρια. Στις μέρες μας περισσότερο από ποτέ άλλοτε νοιώθει κανείς την απουσία ενός ισοϋψούς πολιτικού προσώπου. Ισοϋψούς όχι μόνο στο πολιτικό – διπλωματικό ανάστημα, όχι μόνο στις μέγεθος των ικανοτήτων και τον δεξιοτήτων που τον διέκριναν αλλά όλα αυτά σε συνδυασμό με το ηθικό του μέγεθος και την ανιδιοτέλεια που τον χαρακτήριζε.

Το αποτέλεσμα


Μαθαίνουμε ότι ήταν βασιλική η φιλοξενία που έτυχαν οι Τούρκοι εκ Σαμψούντας του μαρτυρικού Πόντου, κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Καβάλα. Τα πάντα άφθονα και γενναιόδωρα.

Χρεωκοπία ή κατάρρευση;


Αέναα και επαναλαμβανόμενα επανέρχεται το ερώτημα, ως μια τελική διάγνωση, για το τι τελικά είναι αυτό που ζούμε: Χρεωκοπία ή κατάρρευση; Αυτή η διαρκής επανάληψη, είναι η αφορμή για

Τα ψαράδικα της Καβάλας


Από την εποχή που τα ψαράδικα πήγαν στο υπόγειο της Δημοτικής Αγοράς Καβάλας δημιουργήθηκε ένας δακτύλιος προστασίας γύρω από το κέντρο της πόλης, όπου εντός των ορίων του δεν μπορούσαν  

Αναβαθμισμένη παρουσία!!!


Τελικά φαίνεται ότι ο στόχος που έχει τεθεί από την Τουρκία, έρχεται όλο και πιο κοντά στην υλοποίηση. Ο στόχος που είχαν βάλει, κι ο οποίος είναι επιμέρους σε ένα γενικότερο σχέδιο για την Βόρεια Ελλάδα, ήταν να περάσουν το φυσικό σύνορο του Νέστου. Το κατάφεραν και ήδη η παρουσία

Που πήγαν οι υποτροφίες;


Ακούγεται ευρέως στην Χρυσούπολη, ότι οι υποτροφίες που έδωσε ο Δήμος Γιακοντίντας από τη Σερβία

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Τι παράδοση θέλουμε;


Το περασμένο Σαββάτο, το πρωί, πραγματοποιήθηκε ο αγιασμός για τη νέα σαιζόν που ξεκινάει για τις δράσεις της Θρακικής Εστίας. Από την ομιλία του προέδρου του ιστορικού σωματείου Νίκου

Που το πάνε;


Σε συνεργασία με το Τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, αυτό που έχει ξεπεράσει προ πολλού τα εσκαμμένα, οργανώνει την έκθεση έργων ακρυλικής ζωγραφικής με το γενικότερο τίτλο: «Προστατέψτε τη Φύση»,  της  Τουρκάλας καλλιτέχνιδας Aslı Değer SEZGİN. Τώρα από πού είναι αξιόλογη και ποιες διακρίσεις έχει αποσπάσει μην μας ρωτάτε. Η δική μας απορία είναι άλλη, τι εξυπηρετεί η παρουσίαση της εν λόγω καλλιτέχνης, την οποία προωθεί όπως είπαμε το προξενείο και όχι κάποιος ανεξάρτητος φορέας πολιτισμού και κατά δεύτερον ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετεί η τόσο στενή συνεργασία του Δήμου Καβάλας με το προξενείο; Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που δίνονται τόσες «πάσες»; Μήπως ο στόχος είναι  για να έχει αφορμές το προξενείο θα εμφανίζεται κάθε τρείς και λίγο στην Καβάλα;

Η αυτάρκεια


Πρόσφατα είχαμε αναπτύξει ένα λογικό οικοδόμημα για το  πως η αποταμίευση συνδέεται με τον πολιτισμό, εν’ αντιθέσει με το έλλειμμα που μας σπρώχνει ευθεία στην βαρβαρότητα. Δεν θα επανέλθουμε, ωστόσο είναι μια χρήσιμη υπόμνηση για να σημειώσουμε ότι παράλληλα με την αποταμίευση, μια σημαντική έννοια, για πορεία με θετικό πρόσημο, είναι το αίσθημα της αυτάρκειας.

Ο κάβουρας και το ζουμί του!


Όπως μάθαμε στην παραλία του Αγιάσματος γίνεται χαμός από το πλήθος των (μπλέ) καβουριών, που έχει κυριολεκτικά κατακλύσει τα νερά της περιοχής. Στην ουσία πρόκειται για ένα περίεργο φαινόμενο υπερπολλαπλασιασμού αυτού του πολύ νόστιμου αλιεύματος, το οποίο όμως έτσι κι αλλιώς υπήρχε στην περιοχή αλλά όχι σ αυτό τον πρωτοφανή πληθυσμό. Αυτές τις μέρες πολύς κόσμος τρέχει στην περιοχή να εξασφαλίσει το νόστιμο μεζέ, χωρίς ιδιαίτερα εργαλεία ψαρέματος και κόπο, παρά μόνο με μια απλή απόχη και ένα τσουβάλι σε μισό μέτρο νερού. Οι πληροφορίες μας λένε, ότι το φαινόμενο ήδη αποτελεί αντικείμενο μελέτης του τοπικού Αλιευτικού Ινστιτούτου, ενώ δεν είναι και λίγοι που άρχισαν πρώιμα να μιλούν για ασφαλή επένδυση στην περιοχή εκτροφής και εμπορίας καβουριών. Και μέχρι να γίνουν όλα αυτά εμείς θα προτείναμε να δοκιμάσετε αυτό τον νόστιμο μεζέ και θα μας θυμηθείτε.

Αν δεν θέλετε να μπείτε στον κόπο να πάτε να μαζεύετε μπορείτε να τα προμηθευτείτε σε πολύ χαμηλή τιμή, λόγω της αφθονίας, από 3 – 5 ευρώ. Το συγκεκριμένοι είδος καβουριού, τα λεγόμενα μπλέ, είναι ιδιαίτερα σπάνια και στις ΗΠΑ η τιμή τους φτάνει μέχρι 30 δολάρια το κιλό!!!

Πλατφόρμα στο "Έψιλον";


Είδαν και απόειδαν στην Kavala - Oil, ότι με επικλινή γεώτρηση δεν έρχεται πετρέλαιο στις πλατφόρμες και άρχισαν να διαρρέουν στον κόσμο, ότι τελικά η γνωστή παλιά συνταγή της ελαφρού τύπου και φθηνή πλατφόρμα πάνω από το ομώνυμο πεδίο θα είναι πιο ενδεδειγμένη λύση για σίγουρη

Σαν παλιά ελληνική ταινία…


Ένα αγαπημένο μοτίβο στις παλιές ελληνικές ταινίες ήταν αυτό που ο απόγονος μιας παλιάς αριστοκρατικής οικογένειας, προσπαθούσε να «πουλήσει» το όνομα, την καταγωγή και τυχόν τίτλους ευγενείας για να λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα, συνήθως, μέσα από ένα καλό γάμο. Σε όλες τις περιπτώσεις βέβαια η νύφη ήταν τέκνο μια νεόπλουτης και με ταπεινή καταγωγή, οικογενείας, η οποία έχοντας εξασφαλίσει ένα πλούσιο βίο,  ένοιωθε ότι για ολοκληρωθεί η ευτυχίας της, θα έπρεπε να συνάψει και ένα γάμο και με ένα – έστω ξεπεσμένο – αριστοκράτη.